“เรานั่งจ้องหน้ากระดาษอยู่นานเกือบชั่วโมง…แต่เขียนอะไรไม่ออกเลย”
ตุ้ม นักเขียนฟรีแลนซ์ที่กำลังจะส่งต้นฉบับบทความในอีก 3 วัน
เขาคิดหัวข้อไว้แล้ว วางโครงไว้แล้ว แต่พอถึงเวลาลงมือจริง…กลับตันสมองเขาตื้อ มือไม่ขยับ เหมือนมันไม่พร้อม
เขาเครียด ทุบโต๊ะ ดื่มกาแฟ และฝืนเขียนซ้ำ ๆ อยู่ที่เดิม
แต่ยิ่งฝืน เขาก็ยิ่งติดอยู่กับ “โจทย์เดิม”
พลังใจหาย สมองล้า และหมดไฟแบบไม่รู้ตัวจนเพื่อนเขาคนหนึ่งพูดเบา ๆ ว่า…
“ถ้ายังทำไม่ได้ตอนนี้ ก็ข้ามไปก่อน เดินต่อกับสิ่งที่ทำได้
อย่างน้อย…คุณจะยังเดินอยู่ ไม่ใช่ย้ำเท้าที่เดิม”
💡 แนวคิดหลักของบทความ
❗ “การติดอยู่กับปัญหา” ไม่ได้เกิดจากการที่มันยาก
แต่เกิดจาก เราพยายามแก้มันผิดเวลา
-
บางโจทย์ชีวิต “ยังไม่ถึงจังหวะ”
-
บางปัญหา “ต้องใช้เวลารวมตัวของคำตอบ”
-
และบางเรื่อง “ไม่ต้องรีบชนะ แค่ไม่หยุดก็พอแล้ว”
🛠 แนวทางปรับใช้ในชีวิตจริง
✅ 1. จัดลำดับงานแบบ “ทำได้ก่อน–ทำทีหลัง”
-
ทุกเช้า ลองเขียนว่า “วันนี้มีอะไรที่พอทำได้” บ้าง
-
ไม่ต้องทำทั้งหมด…แค่เลือกทำ “หนึ่งอย่างที่พอมีแรง” ก็เพียงพอ
🎯 ตัวอย่าง:
คุณพ่อวัยทำงาน มีโปรเจกต์ใหญ่ที่ยังไม่พร้อม
เขาเลือก “เคลียร์งานเอกสารเล็ก ๆ” ที่คั่งค้างไปก่อน
→ ผลคือ พอเคลียร์งานย่อยได้ เขาค่อยมีแรงกลับมา tackle งานใหญ่
✅ 2. ใช้เทคนิค “ข้ามชั่วคราว” อย่างมีสติ
-
การข้ามไม่ใช่การหนี แต่เป็นการ “พักเพื่อไปต่อ”
-
วางปัญหานั้นลง แล้วหันไปทำสิ่งที่ทำได้ → กลับมาใหม่ตอนใจพร้อม
🎯 ตัวอย่าง:
นักศึกษาเขียนบทโปรเจกต์ไม่ออก
→ หยุดเขียน แล้วไปทำสไลด์สรุปแทน
→ ผ่านไป 2 วัน กลับมาเขียนได้เพราะสมองไม่เครียด
✅ 3. เตือนใจตัวเองว่า…เราไม่ได้ต้องเก่งทุกเรื่องในวันเดียว
-
ล้มเหลวกับบางเรื่อง ไม่ได้แปลว่าเรา “ไร้ค่า”
-
ยังเดินได้ แสดงว่า “เรายังไปได้ต่อ”
🌱 สรุปส่งท้าย:
อย่าฝืนแก้โจทย์ที่ยังไม่ถึงเวลา ข้ามไป ไม่ได้แปลว่าแพ้
แต่คือการให้ตัวเอง “มีที่ว่างจะชนะในจังหวะที่ใช่”
บางครั้ง…การเดินต่อในเรื่องที่เราทำได้
นั่นแหละ คือ “ชัยชนะเล็ก ๆ” ที่พาเราไปไกลกว่าการติดอยู่กับที่
#ติดลูปเพราะฝืน #เดินต่อกับสิ่งที่ทำได้ #ยังไม่ต้องเก่งทุกเรื่อง #ความสำเร็จมีจังหวะ #ปล่อยบางโจทย์ไว้ก่อน #ชีวิตที่ไม่ติดที่เดิม #ขยับวันละนิดดีกว่าวนอยู่กับที่ #ใจที่ยืดหยุ่นคือหัวใจที่ไปไกล